Οι "Θρυλικοί" POLL

POLL

Ένα «ιστορικό» συγκρότημα του 70, όχι ιδιαίτερα «μελωδικό», αλλά «πρωτοπόρο» στον στίχο ήταν και οι POLL! Σταύρος Λογαριδης (κιθάρα, φωνή), Κώστας Τουρνας (κιθάρα φωνή), Ρομπερτ Ουιλιαμς (κιθάρα φωνή), σαν να λεμε με μια λέξη και πολλές νότες «POLL»!

Γύρω στα τέλη του 70 στην Αθήνα ενώθηκαν τα πιο πάνω άτομα και σχημάτισαν το συγκρότημα. Ένα χρόνο αργότερα, με την προσθήκη στα φωνητικά της Νασιας Σανδη, και στα τύμπανα του Κώστα Παπαιωαννου μέλους μέχρι τότε των «Cinquetti», το συγκρότημα ξεκίνησε τις παραστάσεις του στο κλαμπ «Ελατήριο», δίνοντας και το «στίγμα» των μουσικών «επιρροών του που προέρχονταν από τους Crosby, Stills, Nash And Young, και από το κίνημα (γενικότερα) του Woodstock, και τα μηνύματα της αγάπης και της ειρήνης που έβγαιναν από τα Ποπ ακούσματα εκείνης της εποχής!

Η πρώτη τους δουλειά που θα καταγραφεί σε δίσκο 45 στροφών με τίτλο «Άνθρωπε Αγάπα»,αναδεικνύεται σε χρόνο ρεκόρ σε ύμνο για την νεολαία! Παράλληλα, ακολουθεί και η εμφάνιση του εξαιρετικού ομότιτλου LP τους, που κυκλοφόρησε μέσα σε ένα ταγάρι, προκαλώντας έκπληξη, αλλά και ενθουσιασμό!

Μετά από δυο καταπληκτικές συναυλίες τους στον «Ορφέα» των Αθηνών, και στο Παλαι Ντε σπορ της Θεσσαλονίκης, το 72 το συγκρότημα θα πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της συμπρωτεύουσας με το τραγούδι «Μολυβιές Φωτογραφίες», το οποίο αποτέλεσε και το επόμενο δισκάκι 45 στροφών του συγκροτήματος!

Το δεύτερο LP τους που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, θεωρήθηκε συγκριτικά «κατώτερο» από το «εμπνευσμένο» ντεμπούτο τους, αλλά και αυτό «εμφανισιακα» πρωτοτύπησε, μιας και το άλμπουμ συνοδευόταν από ένα πολυσέλιδο «κόμικ».

Στα τέλη της ίδιας χρονιάς , και ενώ το συγκρότημα ακολουθούσε ανοδική πορεία, τα μέλη του θα ανακοινώσουν εντελώς ξαφνικά την διάλυση των POLL αφού είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται προσωπικές τους επιθυμίες για «σόλο καριέρα».Έτσι οι POLL διαλύθηκαν, αφήνοντας τον κόσμο τους με πολλά ερωτηματικά.

Άνθρωπε Αγάπα Αν θες τραγούδια όμορφα ν' ακούσεις, ήλιε μου την καρδιά μου ν' ανοίξεις Αν θες λουλούδι γύρω σου ν' ανθίσει, το θυμό, άσ' τον όλο να σβήσει Άνθρωπε αγάπα, τη φωτιά σταμάτα και τη δύναμή σου δώσ' την στο φιλί σου Μια πεταλούδα αν θες να φτερουγίσει, μια ψυχή, άνοιξε το κλουβί της Μια αργή ανάσα αν θες να ζωντανέψει, φίλε μου, δώσ' της απ' την πνοή σου Άνθρωπε αγάπα, τη φωτιά σταμάτα και τη δύναμή σου δώσ' την στο φιλί σου Τους φίλους σου αν θες να συναντήσεις, άνθρωπε, μόνος να περπατήσεις Κι αν συμβουλή σε κάποιον θα ζητήσεις, φίλε μου, μη σ' απάντηση δώσεις Άνθρωπε αγάπα, τη φωτιά σταμάτα και τη δύναμή σου δώσ' την στο φιλί σου

Μια δεκαετία μετά την διάλυση τους, θα ξανασμίξουν για μια συναυλία στον Λυκαβηττό, σε έναν χώρο πραγματικά «ασφυκτικά» γεμάτο από κόσμο. Στιγμές «νοσταλγίας», και όλα τα παλιά τους τραγούδια να τραγουδιούνται από τους παρευρισκόμενους, μια ατμόσφαιρα καταπληκτική! Ο κόσμος δεν είχε ξεχάσει, και αποδείχτηκε μάλιστα ότι τα κομμάτια τους είχαν μείνει «κλασικά» και άφθαρτα από το χρόνο.

Οι POLL θα ξανασμίξουν τον Σεπτέμβρη του 1991 και πάλι στον Λυκαβηττό, σε ακόμα μια Μεγαλειώδη συναυλία, η οποία θα ηχογραφηθεί ΚΑΙ αυτή, και θα κυκλοφορήσει σε αντίστοιχο άλμπουμ, ενώ την ίδια δεκαετία θα επανεκδοθούν και τα δυο πρώτα τους LP, αφού για χρόνια αποτελούσαν το αντικείμενο αναζήτησης των συλλεκτών μουσικής!

Jane Birkin & Serge Gainsbourg

Jane Birkin & Serge Gainsbourg

"Je T'aime... Moi Non Plus" (1969)

Το τραγούδι έχει σκανδαλώδη ιστορία. Γράφτηκε το 1968 από τον Serge Gainsbourg αποκλειστικά για την Brigitte Bardot (με την οποία είχαν ερωτικό δεσμό) και πρωτοηχογραφήθηκε από την ίδια. Μετά τον χωρισμό του ζευγαριού, η Brigitte Bardot ζήτησε να μην απελευθερώθει εμπορικά το τραγούδι και ο Serge Gainsbourg το υποσχέθηκε. Όμως το 1969 το τραγούδι ηχογραφήθηκε από την Jane Birkin,την νέα ερωτική σύντροφο του Serge Gainsbourg, σε μιά εκπληκτική και ανεπανάληπτη ερωτική ερμηνεία. Η ηχογράφηση έγινε σε στούντιο και φημολογείται ότι έγινε κατά την ερωτική συνεύρεση των δύο ερμηνευτών. Ακολούθησε ερωτική φωτογράφηση της Jane Birkin (βλέπε φωτό) και το όλο σκάνδαλο απασχόλησε τον Τύπο αλλά και το Βατικανό (!) με αντιφατικά σχόλια. Αποτέλεσε τεράστια εμπορική επιτυχία και συμπεριλήφθηκε σε 25 διαφορετικά μουσικά άλμπουμ των καλλιτεχνών.

Στις αρχές της Δεκαετίας του '70 ήταν απαραίτητο στα τότε εφηβικά και νεανικά πάρτυ. (Σβηστά φώτα, κολλητό μπλούζ με την ντάμα σου και βερμουτάκι).

Αξέχαστες αναμνήσεις !!!

Ο "Ανατρεπτικός Rocker" Παύλος Σιδηρόπουλος

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Για όσους ταξίδεψαν έστω και λίγο με κείνο το παράξενο καράβι που λέγεται «ελληνικό ροκ», ο Παύλος Σιδηρόπουλος ήταν και θα μείνει μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές αυτής της παράταιρης, παρεξηγημένης και πάντα περιθωριακής σελίδας της μουσικής μας.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου. Σ' αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ' αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.

Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».

Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο».

Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ' αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ' ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Το 1982 κυκλοφορεί ο δίσκος «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για 3 κομμάτια, για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφορεί σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που είναι ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό».

Το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος αντιμετωπίζει προβλήματα με το δεξί του χέρι που προφανώς από κάποιο πρόβλημα στα αγγεία παραλύει. Στις 6 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, βρίσκεται νεκρός στο πατρικό του σπίτι, μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης.

Δισκογραφία 1. «Το ξέσπασμα / O κόσμος τους (Zodiac, 1971) 2. «Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac, 1971)» 3. «Ο Ντάμης ο σκληρός/ Απογοήτευση» (Zodiac, 1972) 4. «Φλου» (ΕΜΙ, 1978) 5. «Εν λευκώ» (ΕΜΙ, 1982) 6. «Zorba the freak» (ΕΜΙ,1985) 7. «Παύλος Σιδηρόπουλος» (EMI, 1987) 8. «Χωρίς μακιγιάζ» - Ζωντανή ηχογράφηση (MBI, 1989) 9. «Άντε και καλή τύχη μάγκες» (ΕΜΙ, 1991) 10. «Τα μπλουζ του πρίγκηπα» (MBI, 1992) 11. «Παύλος Σιδηρόπουλος» (EMI, 1993) 12. «Εν αρχή ην ο λόγος» (7η Διάσταση, 1994) 13. «O Ασυμβίβαστος και Πέντε Σπάνια τραγούδια» (Lyra, 1994) 14. «Ταξιδεύοντας» (7η Διάσταση,1996) 15. «Επιτυχίες» (ΜΒΙ,1997) 16. «Στιγμές» (Δίφωνο, 1997) 17. «Day after Day (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια, 2001) 18. «Τα τραγούδια του Παύλου (EMI, 2002) Επιλεγμένες Συμμετοχές 1. « Ζωντανοί στο κύτταρο» ( Zodiac, 1971) 2. «Θεσσαλικός κύκλος» του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI - COLUMBIA, 1975) 3 «Ανεξάρτητα» του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1975) 4. «Οροπέδιο» του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1976) 5. Crazy love στου Ζωγράφου (ΜΙΝΟS, 1979) 6. «Σε άλλη γη» του Σταύρου Λογαρίδη (1980) 7. «Νοκ άουτ» του Γιώργου Χατζηνάσιου (Minos,1986) 8. «H Συναυλία στο Ηρώδειο» του Γιάννη Μαρκόπουλου (PHILIPS, 1990)