Joan Baez & Bob Dylan - " 'Eνα Φοβερό Ντουέτο "
|
Η μουσική εκφράζει αυτό που είναι αδύνατον να ειπωθεί
και για το οποίο είναι αδύνατον να σωπάσεις.
|
Παρουσία (Στην Λ.) Καφέ πικρό και παγωτό, απόγευμα σημαίνει ρουφάω καπνό, φυσάω καπνό, μα τίποτα δε βγαίνει κι όλα τα λόγια που` χα πει, μια τρύπα στο νερό μου τώρα πεινώ, τώρα διψώ, στη μέση αυτού του δρόμου. Λύπη μαζί, λύπη μισή Χαρά μαζί, χαρά διπλή. Θα` ρθει βοριάς, θα` ρθει νοτιάς, στα κόκκινα μαλλιά σου κι εγώ παιδί της γειτονιάς μπρος στα παράθυρά σου. Η μέρα με προσπέρασε, η νύχτα το πληρώνει βουρκώνεις μου συννέφιασε, γελάς και ξημερώνει. Λύπη μαζί, λύπη μισή Χαρά μαζί, χαρά διπλή. | |
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD 01. Το βαλς της Ηλέκτρας 02. Ξένιος (Η Κρήτη εντός μου) 03. Λίμνη (Κουρνάς) 04. Δεν πίνω μονάχος(μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο) 05. Ο ακροβάτης 06. Μαύρα δε βάνω στο κορμί – Βασίλης Σκουλάς 07. Όσο βαρούν τα σίδερα (μαζί με τον Ψαραντώνη) 08. Βαρύς Πισκοπιανός 09. Σπουδή στον Ανδρέα Ροδινό – AnimaCorda 10. Το μερακλήδικο πουλί 11. Παρουσία (Στη Λ.) 12. Παλιά καλοκαίρια – ενορχήστρωση Θάνος Μικρούτσικος 13. Ηράκλειο – Καλαμάτα – με την ορχήστρα νυκτών εγχόρδων του Δήμου Πατρέων 14. Ερωτόκριτος – αφηγείται ο Ψαραντώνης |
Αναρτήθηκε από ΑΧΙΛΛΕΑΣ στις 10:21 μ.μ.
Ετικέτες Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Το "One More Cup of Coffee" αφηγείται την ιστορία ενός κοριτσιού, της οποίας η οικογένεια είναι τσιγγάνοι και περπλανώμενοι, και του άνδρα που πρέπει να την εγκαταλείψει για να πάει στην "κοιλάδα παρακάτω". Το τραγούδι είναι ένα ντουέτο μεταξύ Dylan και της Emmylou Harris. Σαν δεύτερη φωνή που συνοδεύει το τραγούδι και παρά την μικρή χρονική διάρκεια, δίνει μια γλυκύτητα απόλυτα εναρμονισμένη στη φωνητική μελωδία, με χροιά της μυστηριακής "Ανατολής". Ο Dylan ισχυρίζεται ότι το έγραψε στα 34α γενέθλιά του το 1975 ενώ επισκέπτονταν το περίφημο ετήσιο προσκύνημα των Ρομά της Αγίας Σάρας στο Saintes-Maries-de-la- Mer στο Camargue, Γαλλία. Αλλά μάλλον το τραγούδι γράφτηκε σε ένα γωνιακό τραπέζι στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης "The Other End" στο Greenwich Village το καλοκαίρι του 1975.
| Bob Dylan "One more cup of coffee" Your breath is sweet Your eyes are like two jewels in the sky Your back is straight your hair is smooth On the pillow where you lie But I don't sense affection No gratitude or love Your loyalty is not to me But to the stars above One more cup of coffee for the road One more cup of coffee 'fore I go. To the valley below. Your daddy he's an outlaw And a wanderer by trade He'll teach you how to pick and choose And how to throw the blade He oversees his kingdom So no stranger does intrude His voice it trembles as he calls out For another plate of food. One more cup of coffee for the road One more cup of coffee 'fore I go. To the valley below. Your sister sees the future Like your mama and yourself You've never learned to read or write There's no books upon your shelf And your pleasure knows no limits Your voice is like a meadowlark But your heart is like an ocean Mysterious and dark. One more cup of coffee for the road One more cup of coffee 'fore I go. To the valley below. |
Back to TOP
© Blogger template 'Isfahan' by Ourblogtemplates.com 2008